Περιγραφή
Του Γεωργίου Ιωάννου Κουμεντάκη: Το φυτό ‘’δίκταμο’’ :μία σύντομη προσέγγιση σ’έναν μυθιστορικό γρίφο
‘’Αρχή της επιστήμης η των ονομάτων επίσκεψις (ανάλυση)’’. Αυτό είναι το πιο χρήσιμο ρητό για όποιον θέλει να φτάσει στην αρχή ,στη γέννηση των πραγμάτων. Ταυτόχρονα είναι και το πιο δύσκολο εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλές φορές θα πρέπει ν’αντιπαρέλθουμε τον ίδιο τον εαυτό μας. Πρέπει να είναι κάποιος λογικά άλογος ώστε να θυσιάσει την ανάπαυσή του για την αναζήτηση. Πρέπει να έχει απωλέσει την ανώτερη βούλησή του ,πρέπει να έχει πάθει …έρωτα!
‘’Έρωντας’’ είναι όμως και η μία από τις 15 περίπου ονομασίες για το φυτό ‘’δίκταμο’’. Ο αριθμός και μόνο των ονομάτων είναι από μόνος του γοητευτικός.Το κάθε ένα από αυτά τα ονόματα έχει ξεχωριστό νόημα, μυθιστορία, ιστορία και κωδικοποιημένες πληροφορίες. Ώρα λοιπόν να τις …επισκεφθούμε.
Πέρα λοιπόν από την κύρια ονομασία (δίκταμο) το φυτό ονομάζεται και 1)Σταμνόχορτο,2)στοματόχορτο,3)σταματόχορτο,4)στομαχόχορτο,5)μαλλιαρόχορτο,6)αττίταμο,7)λιβανόχορτο,8)βελόνοξο ή βελοτόκο,9)πουντόχορτο,10)ηρακλειώτικη ρίγανη,11)αδίχταμο,12)έρωντας,13)σίνον,14)αρτεμίδιον.
Η επίσημη ,επιστημονική ,ονομασία του είναι:origamum dictamnus.Ακόμη και στα λατινικά έχει αρκετές ονομασίες:1)Amaracus dictamnus(Benth),2)amaracus tomentosus(Moench),3)origanum psedodictamus(Sieb),4)origanum creticum(Bauh),5)origanum creticum-latifolium tomentosus(Tourn)(Χρ,Λιόλιος ,φαρμακοποιός),οι οποίες αναφέρονται σε όλα τα είδη του φυτού. Εδώ θα μας απάσχολήσει μόνο το αυθεντικό,το origanum dictamnus.
Ακολουθεί η ταξινόμησή του κατά Βαρδαβάκη(1993) και Γούλα(2004):1)Βασίλειο:φυτά,2)Γένος:origanum,3)Είδος:origanum dictamnus,4)Τάξη:Λαμιώδη(Lamiates),5)Ομοταξία:Δικοτυλίδονα(magnoliopsida),6)Συνομοταξία:αγγειόσπερμα(magnoliophyta),7)Οικογένεια:χειλανθή(Lamiaceae),8)Sectio:amaracus,9)Κλάση:magnoliatae,10)Υποκλάση:asteridae,11)Άθροισμα:spermatophyte,12)Υποάθροισμα:Magnoliophytina
Πριν όμως ξεκινήσουμε μία λίγο βαθύτερη προσέγγιση των ονομάτων του φυτού θα πρέπει να περιγράψουμε πως παρασκευάζουμε ένα ρόφημα:Τοποθετούμε το βότανο ή το κοκτέιλ βοτάνων της αρεσκείας μας σε ένα αδρανές δοχείο(πήλινο,πορσελάνινο,γυάλινο ή μεταλλικό) και στη συνέχεια ρίχνουμε από πάνω χλιαρό νερό.Τοποθετούμε ένα επίσης αδρανές καπάκι και το αφήνουμε έτσι όλο το βράδυ ώστε οι ωφέλιμες ουσίες να βγουν αβίαστα και να μην εξατμιστούν.Εδώ να πούμε ότι σχεδόν κανένα βότανο δεν απαιτεί βρασμό ή την προσθήκη ζάχαρης(τεχνητό γλυκαντικό).Το πρωί το σουρώνουμε σε ένα άλλο δοχείο και το πίνουμε.Εάν το θέλουμε πιο γλυκό μπορούμε να προσθέσουμε μέλι,πετιμέζι,σιρόπι αγαύης ή σφενδάμου.Εάν βιαζόμαστε ρίχνουμε ζεματιστό νερό για 10 λεπτά αντί χλιαρού αλλά θέλει προσοχή στην θερμοκρασία γιατί το μέλι διατηρεί όλες του τις ουσίες μέχρι τους 40 βαθμούς Κελσίου.Το δίκταμο μπορεί να συνδυαστεί με :μαλοτήρα(σιδερίτη),μολόχα και μαντζουράνα.
Και αφού το δίκταμο είναι το κατεξοχήν βότανο του στομάχου και των εντέρων(των συναισθηματικών μας κέντρων δηλαδή) ας ξεκινήσουμε να δούμε τις ιδιότητες που δηλώνουν οι ονομασίες του αρχίζοντας από την πιο …εύπεπτη:1)Στομαχόχορτο ονομάστηκε λοιπόν από την ιδιότητά του να μπορεί να βοηθάει να ηρεμούν οι πόνοι του στομάχου και των εντέρων.2)Σταματόχορτο ονομάστηκε επειδή μπορεί να βοηθήσει στην λήξη της αιμοραγίας(αιμοστατικό).3)Στοματόχορτο ονομάστηκε επειδή μπορεί να βοηθήσει στην προστασία της βλεννογόνου του στόματος από ερεθισμούς και στην αντιμετώπιση του έρπη.Επίσης μασώμενα τα φρέσκα φύλλα του μπορούν να προστατεύσουν από την στοματική κακοσμία. 4)Λιβανόχορτο ονομάστηκε επειδή μπορεί να βοηθήσει στον ενεργειακό καθαρισμό των χώρων καιγόμενο(τα φύλλα)πάνω σε καρβουνάκι αντί λιβάνου.5)Βελοτόκο ή βελόνοξο ονομάστηκε επειδή μπορεί να βοηθήσει να ηρεμήσουν οι κοιλιακοί πόνοι του τοκετού(βέλη των Αμνισσίδων νυμφών).Υπάρχει βέβαια και ένα πάράδοξο φαινόμενο στη φύση κατά το οποίο τα αγρίμια(κοιλοκέρατες αντιλόπες ή κρι-κρι),τα ιερά ζώα της Αρτέμιδος, μόλις δέχονταν ένα,μη θανατηφόρο,βέλος αμέσως έτρεχαν ενστικτωδώς να φάνε δίκταμο να σταματήσουν την αιμοραγία,να κλείσει η πληγή εντυπωσιακά γρήγορα και στη συνέχεια ν’αποβάλλουν το βέλος τραβώντας το με τα δόντια τους(Αριστοτέλης:Τας δε εν τη Κρήτη αίγας τας αγρίας,όταν τοξευθώσιν ζητείν το δίκταμον δοκεί γαρ εκβλητικόν είναι των βελών).
Είναι ενδιαφέρον ότι στο σύγχρονο κινηματογράφο κάτι ανάλογο(ποιητική αδεία βέβαια) παρουσιάστηκε στην ταινία:’’Ο Χάρυ Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος’’,όπου η φίλη του,Ερμιόνη Γκράνγκερ,χρησιμοπoίησε έλαιο δικτάμου για να του επουλώσει μία επικίνδυνη πληγή στον αριστερό ώμο:’’Πρασινωπός καπνός απελευθερώθηκε προς τα πάνω.Και τότε ήταν ξεκάθαρο:ο Χάρυ είδε ότι η αιμοραγία είχε σταματήσει.Η πληγή φαινόταν τώρα ότι είναι μερικών ημερών.Νέο δέρμα είχε απλωθεί πάνω από αυτό που πριν ήταν ανοικτή πληγή’’.Τα αγρίμια(κρι-κρι) ακόμα και σήμερα τρώνε δίκταμο αφού μπορεί να τα βοηθήσει ν’αντιμετωπίσουν έναν επικίνδυνο ιό που τα αποδεκατίζει μόλις ξεπεράσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό ανά αγέλη.
Πουντόχορτο ονομάστηκε από την ιδιότητά του να μπορεί να βοηθήσει στην διατήρηση σταθερής σωματικής θερμοκρασίας και στην προστασία έτσι από τα κρυολογήματα(πούντες).Σταμνόχορτο ονομάστηκε επειδή στην αρχαιότητα κατά τις διονυσιακές τελετές γονιμότητος,υπήρχε η συνήθεια να τοποθετούν δίκταμο μέσα σε ειδικά ωοειδή δοχεία μαζί με νερό και να ραντίζουν με αυτό το νερό τα χωράφια και τα ζώα ώστε να είναι γόνιμα και να αποφεύγουν τις ασθένειες.Αργότερα αντικαταστάθηκε από τον βασιλικό για λόγους συμβολικούς.Επίσης με την πάροδο των ετών ταυτίστηκε με τα ειδικά πυθαράκια(στάμνες) που κατασκευάστηκαν ώστε να φιλοξενήσουν το φυτό.Η ιδανική ημερομηνία συλλογής του δικτάμου είναι από της Αγίας Μαρίνας έως και του Προφήτη Ηλία.
Μαλλιαρόχορτο ονομάστηκε από το πλήθος των λευκών ινών(ερίων),τις τριχούλες,που καλύπτουν τα πρασινωπά φύλλα του.Οι ίνες αυτές είναι περισσότερες στο άγριο παρά στο καλλιεργούμενο φυτό.Αυτό έχει διττή χρησιμότητα:από την μία καλύπτεται και προστατεύεται έτσι το πρασινωπό φύλλο του με τη χλωροφύλλη από τα έντομα κι από την άλλη συλλέγεται από την ατμόσφαιρα όση ακριβώς υγρασία έχει ανάγκη το φυτό για να ζήσει.Όσοι το καλλιεργούν γνωρίζουν πολύ καλά ότι το φυτό πρέπει να ποτίζεται ακριβώς στη ρίζα κι όχι από πάνω,στα φύλλα,για να μην πνίγεται.Επειδή λόγω της πυκνότητας των ερίων τα φύλλα του ομοιάζουν με πρόβατα(αμνούς) γεννήθηκε η θεωρεία ότι πήρε το όνομά του από αυτά(Ευαγγελία Φραγκάκη).Αμνοί στον ουρανό ονομάζονται τα σύννεφα.
Ώρα όμως να περάσουμε σε κάτι βαθύτερο:Αρτεμίδιον ονομάστηκε επειδή ήταν το ιερό φυτό της Αρτέμιδος,η οποία φορούσε στο κεφάλι στεφάνι από δίκταμο.Τα πρώτα στεφάνια της ιερογαμίας ήταν από δίκταμο επειδή η Άρτεμις ήταν προστάτιδα του γάμου και του τοκετού μαζί με τις βοηθές-ακολούθους της,τις Αμνουσσίδες νύμφες,με ηγέτιδά τους την νύμφη Ειειλυθία ή Ελεύθεια.(Σήμερα ο προστάτης άγιος των επιτόκων είναι ο άγιος Ελευθέριος.)Εδώ όμως υπάρχει κι άλλο παράδοξο:η Άρτεμις ήταν παρθένα!Γιατί μία παρθένα ήταν προστάτιδα του γάμου και του τοκετού?Ποιού γάμου και ποιού τοκετού?Του φυτικού,του ζωικού ή του ανθρώπινου?Ή όλων μαζί?Μήπως η αναφερόμενη ως ‘’Άρτεμις’’ δεν ήταν τίποτ’άλλο παρά η προσπάθεια εξηγήσεως ενός φυσικού φαινομένου?Ένα χάπι επιχρυσωμένο δηλαδή?Τέτοιες προσπάθειες χαρακτηρίζουν σχεδόν όλο το αρχαίο επιστημονικό ιερατείο στη προσπάθειά του ν’ανατάξει γνωστικά και ηθικά τον αρχαίο πληθυσμό,ο οποίος είχε απωλέσει τις γνώσεις του λόγω των καταστροφών:των σεισμών,των ηφαιστειακών εκρήξεων ,μα κυρίως λόγω των κατακλυσμών.Ως σημάδι συμβολαίου θε’ι’κής υποσχέσεως για τον τερματισμό των κατακλυσμών στάλθηκε το ουράνιο τόξο(ή ζωνάρι της Παναγιάς ή τόξο της Αγίας Ελένης).
Η Γαία, ως ζωντανός οργανισμός,χαρακτηρίζεται από ένα αόρατο από το γυμνό μάτι πλέγμα,(ένα δίχτυ:αδίχταμο),μία ασπίδα,οριζοντίων και καθέτων δακτυλίων.Ο κάθε ένας από αυτούς τους δακτυλίους ονομαζόταν ‘’αμνός’’ επειδή η λέξη αυτή σημαίνει ‘’προστασία’’(αλλά και ‘’θυσία’’).Το σύνολο των αμνών ονομαζόταν:’’Αρτέμιδα Θέρμη’’ επειδή προστάτευε από την καυστικότητα των ηλιακών ακτίνων και ρύθμιζε έτσι τη Γαία ώστε να έχει σταθερή θερμοκρασία.Η ασπίδα αυτή,το δίκτυο αυτό των δακτυλίων,διαπερνάται (διακόρευσις) μόνο από την ισχυρή ηλιακή ακτινοβολία(συμπαντικό σπέρμα) ώστε να γονιμοποιηθεί από αυτό η Γαία και να ξεκινήσει έτσι ο τοκετός της(ιερογαμία-τοκετός).Οι Αυστριακοί γεωργοί,πριν από το Β’ΠΠ αποκαλούσαν την ‘’Αρτέμιδα Θέρμη’’ :’’παρθενικό υμένα’’.Δυστυχώς η μηχανοποίηση της αγροτοκτηνοτροφίας είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή αυτής της γνώσεως και τη σταδιακή μετατροπή των οικετών της Γαίας σε απόλυτους υλιστές.
Εδώ απαντούμε στο γιατί το φυτό ονομάστηκε ‘’δίκταμο’’:από το δίκτυο των αμνών ή καλύτερα:από το δίκτυο των Αμνουσσίδων νυμφών αφού οι νύμφες συμβολίζουν βασικά δύο πράγματα:την υγρασία(Άρτεμις) και την θερμοκρασία(Αφροδίτη) που είναι αναγκαίες για να γονιμοποιηθεί η Γαία και να ξεκινήσει έτσι ο πλανητικός τοκετός.Στο γυναικείο σώμα ‘’νύμφες’’ ονομάζονται τα εσωτερικά χείλη του αιδοίου για παρόμοιους λόγους.
Στην Αμνισσό του Ηρακλείου,στην Κρήτη,υπάρχει το σπήλαιο της νύμφης Ειειλυθείαςή Ειλυθειύας ή Ελεύθειας όπως προείπαμε.Ήταν η ηγέτιδα νύμφη του δικτύου των Αμνουσσίδων νυμφών που όλες μαζί ήταν ακόλουθοι-μαίες και βοηθοί της Αρτέμιδος. Το δίκταμο ονομάστηκε και ‘’ηρακλειώτικη ρίγανη’’ επειδή φύτρωνε πάνω στο λόφο που βρισκόταν το σπήλαιο καθώς και ανάμεσα στο φαράγγι του Καρτερού( Αμνισσού) ποταμού το οποίο βρίσκεται όπισθεν του λόφου και ο οποίος εκβάλει δίπλα σχεδόν στο λόφο.Στον λόφο αυτό βρέθηκαν μετά από ανασκαφές τα ερείπια του ιερού του Διός Θενάτα μαζί με τα αγάλματα των ιερών του πτηνών,των αετών.
Το δίκταμο χαρακτηρίζεται ως:πολυετές ,αειθαλές,νανόφυτο φρύγανο(www.magdalin.com).Η οροσειρά της Δίκτης πήρε τ’ονομά της από την ομώνυμη νύμφη,αδερφή της Ίδης που κατοικούσαν στα αντίστοιχα σπήλαια των δύο κορυφών,των δύο αδελφών οροσειρών.Οι περισσότερες συγκεντρώσεις άγριου δικτάμου βρίσκονται στην μεσοδυτική Κρήτη (Ρέθυμνο, Χανιά) και όχι στην ανατολική(Λασήθι),(google,sel.14,diktamus-kretakultur ).Στην Δίκτη βρίσκονται οι μεγαλύτερες καλλιεργούμενες εκτάσεις διότι από ένα παιδικό παιχνίδι του Ιωάννη Φραγκάκη ανακάλυψαν ότι μπορούν να το καλλιεργήσουν.Τα χωριά που το καλλιέργησαν πρώτα(Ξενιάκος,Έμπαρος κα) τόνωσαν την οικονομία τους λόγω της υψηλής ποιότητας(άρα και τιμής) των καλλιεργούμενων φυτών και της αδιάκοπα μεγάλης ζήτησης από το εξωτερικό.
Οι επόμενες τρεις ονομασίες του φυτού σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους.Το φυτό απεκαλέστηκε:σίνον-αττίταμο-έρωντας.Ο Θ.Αξιώτης στο έργο του:’’Αναζητώντας τη χαμένη κιβωτό’’,(σελ.221),σε μία αποστροφή του λόγου του τονίζει ότι η Άρτεμις Ετάνα έφερε το βότανο της γέννας από τον κόσμο των Αρχετύπων.Πώς όμως και με ποιόν τρόπο μεταφέρθηκε στη Γαία?Αυτές είναι και οι δυσκολότερες ερωτήσεις…
Το φως μεταφέρει όλες τις γεννετικές πληροφορίες που εμφυτεύονται στο DNA φυτών,ζώων και ανθρώπων.Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Αρτέμιδα(υγρασία) και η αδελφή της,η Αφροδίτη(θερμοκρασία) έπρεπε να βρίσκονται στο απόλυτο ισοζύγιο ώστε το φυτό να μπορεί ν’αναγεννηθεί στη Γαία.Αυτό το ισοζύγιο βρίσκεται μόνο ψηλά στα βουνά,ανάμεσα στους γκρεμούς,γι’αυτό το συναντάμε συνήθως εκεί(αναγκαστικό χασμόφυτο).Με την πάροδο των ετών κατέβηκε και χαμηλότερα.Η Κρήτη δέχεται ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας του πλανήτη της Αφροδίτης.Η Αφροδίτη ήταν όμως η μητέρα του Έρωτα και θεά του κάλλους.Το φυτό ονομάστηκε ‘’έρωντας’’ επειδή ο αθάνατος θεός Έρωτας παντρεύτηκε κρυφά από την μητέρα του και κατά παράβαση της εντολής της την θνητή Ψυχή,η οποία πέρασε αρκετούς άθλους ώστε να καταφέρει να πείσει τους Ολύμπιους να της επιτρέψουν να παντρευτεί αυτόν που πραγματικά αγαπούσε.
Όταν το φυτό ήρθε στη Γαία έπρεπε να προφυλαχθεί και να διαδοθεί.Τον ρόλο αυτόν τον ανέλαβαν οι αετοί επειδή είναι τα μόνα έμβια όντα που μπορούν ν’αντικρύσουν κατάματα το φως του Ήλιου(σίνον).Αυτό ακριβώς δηλώνει και η λατινική ονομασία:ori=βουνού και ganum=φωτεινού.Σημείο παραδώσεως ήταν η Στύγα στον Ατλαντικό,ενεργειακός ‘’ομφάλιος λώρος’’ μεταξύ της Γαίας και του κόσμου των Αρχετύπων.Επόμενος σταθμός ήταν οι μακρινές Αζόρες με κάποιες ενδιάμεσες στάσεις πάνω σε νησάκια από επιπλέοντα φυτά(το φυτό όπως είπαμε έχει ανάγκη την υγρασία).Ακολούθησαν τα Πυρηναία κι από εκεί η περιοχή ‘’Συνοδός’’στη σύγχρονη Γαλλία(η οποία ακόμα και σήμερα αποτελεί έναν από τους δύο μεγαλύτερους καταναλωτές δικτάμου παγκοσμίως) απ’όπου έλαβαν και την κατεύθυνση για τις Άλπεις κι έπειτα για τα Καρπάθια Όρη.Από εκεί πέταξαν για Καύκασο,πάνω από μία πόλη την οποία οι σλαβόφωνοι την αποκαλούσαν Λαμπίνσκαγια πριν από την αλλαγή των τοπονυμίων.Δίπλα της κοιλούσε ο ποταμός Λάμπος.Εκεί μέχρι και πριν από λίγα χρόνια μπορούσαμε να συναντήσουμε αγρίμια(κρι-κρι),ίδια ακριβώς με της Κρήτης αφού η πόλη αυτή ήταν αποικία της αρχαίας Λάμπης από το Ρέθυμνο.
Στη συνέχεια το δίκταμο μεταφέρθηκε νότια στα βουνά του Πόντου για να καταλήξει την Τροία,στην οροσειρά της Ίδης(υπήρχε κι εκεί ομώνυμη οροσειρά όπως και στην Κρήτη).Μετά πέρασε στη Λήμνο,στον Άθω,στον Όλυμπο,στο Αρτεμίσιο,στην Αττική(αττίταμο),στην Δήλο για να επιστρέψει στην Αττική και να κατέβει στην Πελ/σο,στα βουνά της Αχα’ί’ας απ’όπου το πήρε ο Περσέας για να το βάλει ως σήμα πάνω στον τάφο της Μέδουσας στο Άργος,όπου υπάρχει ακόμα και σήμερα,στα Καλάβρυτα στη Στύγα,στο όρος Σινάνον(Μαίναλο),στον Τα’ύ’γετο,στο ακρωτήρι Μαλέα,απέναντι στα Κύθηρα,όπου το βρήκε ο βοτανολόγος Πρινέας(Θεοδοσίου 1972),απέναντι στον νομό Χανίων στο ακρωτήρι ‘’Μενιές’’,πάνω από το οποίο βρίσκονταν και η αρχαία Δίκτυνα,στα Λευκά Όρη(αρχαίος Όλυμπος της Κρήτης),στην Ίδη(Ψιλορείτης),στην Δίκτη(Λασηθιώτικα),στην Κάρπαθο,στη Ρόδο,στην οροσειρά ‘’Όλυμπος’’ της ΝΑ Μικρασίας,στο όρος Τρόοδος(αρχ.Όλυμπος)στην Κύπρο για να καταλήξει στην οροσειρά του Σινά.Σε όλη αυτήν την τεράστια και πολύχρονη διαδρομή οι αετοί είχαν για οδηγό τους το φως του Ήλιου.Το δίκταμο βέβαια έχει πάψει να συναντάται σε αρκετές από τις προαναφερόμενες τοποθεσίες εκτός από εκείνες στις οποίες εξακολουθεί να ισχύει ο μύθος του Σέλαμνου και της νύμφης Αργυράς.
Αφού προσπαθήσαμε να απαντήσουμε όσο καλύτερα γίνεται στο θέμα της ονοματοδοσίας ας πάμε τώρα να δούμε τις ιδιότητες του φυτού:το δίκταμο λοιπόν μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών εξαιτίας μίας εξαιρετικά αντισηπτικής ουσίας που περιέχει,της καρβακρόλης,σε ποσοστό 87% στο άγριο και 84% στο καλλιεργούμενο.Οπότε δεν αξίζει να ριψικινδυνέψει κανείς τη ζωή του για να το μαζέψει.Το άγριο δίκταμο προστατεύεται εξάλλου από τη συνθήκη της Βέρνης(οδηγία 92/43/ΕΟΚ και Π.Δ. 67/81) προς απογοήτευση των απανταχού ‘’ερωντάδων’’.Παλαιότερα με την προσθήκη ιωδίου παρασκευαζόταν το ιωδοκρόλ.
Το δίκταμο μπορεί να βοηθήσει σε περιπτώσεις :χοιράδος,συριγγίων,λύσσας,γρίπης,ως αντιβηχικό,ως αποχρεμπτικό,κατά των καταγμάτων,ως συσφιχτικό(σε αλοιφή),ως επίθεμα(κομπρέσα) πάνω στη σπλήνα και σε πρηξίματα,κατά της πλάκας,ως τονωτικό του εγκεφάλου και ενισχυτικό της μνήμης,κατά της αμυγδαλύτιδος,στην παραγωγή ινσουλίνης,κατά των πνευμονικών λοιμόξεων,ως αντιδιαρρο’ι’κό(στο κοκτέιλ diascordium),κατά της εξαντλήσεως,ως αναζωογονητικό και τονωτικό,στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού,κατά των αποστημάτων(σε κατάπλασμα),κατά των σπασμών,κατά της επιληψίας,κατά των κοιλιακών πόνων,κατά της δυστοκίας(ως επίθεμα στο υπογάστριο),υπέρ της χώνεψης,κατά των νεφρικών παθήσεων,υπέρ της τόνωσης του συκωτιού,υπερ της τόνωσης όλου του πεπτικού συστήματος,της χολής(ως επίθεμα),μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή οιστρογόνων,ενάντια στις δοθιήνες,στην ουλίτιδα(μασώμενα τα φρέσκα φύλλα του),ενάντια στην ισχιαλγία,στα δαγκώματα των φιδιών και των άρρωστων άγριων ζώων(μέσα σε κρασί),ενάντια στο γαστρικό έλκος,στις ελεύθερες ρίζες,κατά της αμηνόρροιας(έλλειψης περιόδου),κατά νηματωδών,κατά των σπυριών,των κιρσών,υπέρ της τόνωσης του κυκλοφορικού,της αφροδισίας(sex),κατά των ημικρανιών,των μολύνσεων,του πονόδοντου,του σκορβούτου,κατά των διαλειπόντων πυρετών,των ελκώσεων,υπερ της διουρήσεως,της παραγωγής χολής,κατά των αμοιβάδων,των παθήσεων της μήτρας,των μελανιών(ως επίθεμα),υπερ της ενίσχυσης των αρθρώσεων,κατά των κολικών,των φλεγμονών του γαστρεντερικού,υπερ της καρδιακής τονώσεως,της σωματικής θερμάνσεως,κατά του σχηματισμού πετρών,υπερ της αιμάτωσης των μωλώπων,κατά της παχυσαρκίας,της αμυγδαλίτιδος,του πονόλαιμου,των δυσεντεριών,του οξειδωτικού άγχους,των μικροβιακών δράσεων,των οξειδώσεων,υπερ της στίψεως,μπορεί να βοηθήσει στην λειτουργία του έμμηνου κύκλου,στην έκκριση γάλακτος,κατά της λευκόροιας,μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή του πλακούντα έπειτα από γέννα,στην μείωση της εντάσεως σε περίπτωση νευρικής φύσεως προεμμηνοροιακού συνδρόμου(P.M.S.),στην απαλλαγή από εξαρτήσεις.Η κατανάλωση βοτάνων πρέπει να γίνεται ΠΑΝΤΑ με ιατρική παρακολούθηση ιδιαίτερα από καρδιοπαθείς κι εγκύους.Η παλιά φαρμακοτεχνία το χρησιμοποιούσε μαζί με άλλα 60 βότανα στην παρασκευή της Θηριακής του Μιθριδάτου,μπροστά πάντα σε κοινό,με πανηγυρικό χαρακτήρα.Η Θηριακή αντικαταστάθηκε στις αρχές του αιώνα μας από ένα σκεύασμα με την ονομασία:electuarium aromaticum cum opio.
Από τις καλύτερες χημικές αναλύσεις βρίσκουμε εν Ελλάδι εξαιτίας των οικονομικών κινήτρων από τις ευρεσιτεχνίες, τις εφαρμογές στις καλλιέργειες,των ικανοτήτων και του πατριωτισμού του επιστημονικού προσωπικού.Δυστυχώς λόγω του μιμιτισμού και της έλλειψης οργανώσεως στους τομείς της συσκευασίας και της διάθεσης,οι τιμές δεν είναι αυτές που θα μπορούσαν να επιτευχθούν παρόλη την γενική ευρωπα’ι’κή παραδοχή της ανώτατης ελληνικής ποιότητας.
Στο φαγητό το δίκταμο νοστιμεύει το κρέας αφού μπορεί να βοηθήσει στην διατήρηση της βιταμίνης Ε.Με απόσταξη του φυτού παίρνουμε αιθέριο έλαιό του που έχει κιτρινέρυθρο χρώμα,δριμεία γεύση και χαρακτηριστική οσμή.Το έλαιο του δικτάμου είναι περιζήτητο παγκοσμίως για την παρασκευή αρωμάτων και ποτών.Αρωματίζει τα λικέρ:Benedictine και trappistine,μπαίνει σε βερμούτ,σαρτρέζ,αψέντι,άρκεμπιζ και κινζάνο.Ο μεγαλύτερος καταναλωτής δικτάμου παγκοσμίως είναι ο οίκος Martini n’ Rossi.Ο πατέρας ττηςφαρμακολογίας,ο Διοσκουρίδης,Έλληνας ιατρός στους Ρωμαίους,παρασκεύαζε τον δικταμνίτη οίνο.Με αυτόν καθάριζε τις γυναίκες έπειτα από τοκετό και τις βοηθούσε να επανακτήσουν τον έμμηνο κύκλο τους.Επίσης θεράπευε με τον οίνο αυτόν και την ναυτία.Με δίκταμο παρασκευαζόταν επίσης αλοιφές,χάπια και αιμοστατικές σκόνες.Επειδή μπορεί να βοηθήσει ενάντια στις οξειδώσεις ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν συντηρητικό τροφίμων.
Το αιθέριο έλαιο του δικτάμου(15ml έλαιο δικτάμου μέσα σε 50ml έλαιο αμυγδάλου) μπορεί να είναι:επουλωτικό,τονωτικό,αντισηπτικό,αναπλαστικό,αντιρυτιδικό,συσφυκτικό,κατά των δερματικών προβλημάτων,των σημαδιών της ακμής,των ουλών,των μαύρων κύκλων,της κυτταρίτιδος,των ραγάδων,των τραυμάτων,των εγκαυμάτων και των τσιμπιμάτων από τα έντομα.
‘’Το δίκταμο είν’το βότανο που το κρι-κρι γυρεύει γιατί ειν’το μοναδικό που τις πληγές γιατρεύει’’:Παττακοστελής,ιδιοκτήτης του www.kritifm.gr ,2002.
Πηγές:Google ‘’δίκταμο’’ σελ.1-17,Εγκ.Πυρσού και Ηλίου,’’Ζων ύδωρ’’ εκδ.Εισέλιξη,www.diktamo.gr
